FAQ

Gdzie wykonywane są zabiegi ?
Zabiegi przeprowadzane są w certyfikowanym, spełniającym wymagania EU prywatnym Szpitalu CDT Medicus na oddziale ginekologii jednodniowej. Dokładne dane dostępne w zakładce KONTAKT.

Jakiego rodzaju znieczulenie jest stosowane ?
Rodzaj znieczulenia uzależniony jest od rodzaju i rozległości zabiegu oraz od życzenia pacjentki. Do zabiegów typu plastyka krocza i labioplastyka może być wykorzystane znieczulenie miejscowe kombinowane z krótkotrwałym znieczuleniem dożylnym, do większych zabiegów jak plastyka pochwy znieczulenie podpajęcze. Operacje laparoskopowe wymagają znieczulenia ogólnego.

Zewnętrzna część mojej pochwy jest luźna, wargi sromowe są otwarte i niesymetryczne. Życie seksualne jest udane. Czy tak sytuacja wymaga plastyki pochwy ?
Nie, wymagana jest tylko rekonstrukcja przedsionka pochwy i prawdopodobnie plastyka krocza, jednak pełna ocena będzie możliwa po badaniu ginekologicznym.

Jestem wieloródką, mam problemy z utrzymaniem moczu, który popuszczam w trakcie wysiłku, kaszlu, śmiechu, współżycia. Czy możliwe jest w tym samym czasie przeprowadzenie plastyki pochwy i leczenie problemu z moczem?
Tak. Jednak wcześniej należy wykonać badanie urodynamiczne w celu zaplanowania optymalnej operacji z zastosowaniem polipropylenowej taśmy na nietrzymanie moczu (TOT). Dwie procedury a niekiedy więcej można bez problemu przeprowadzić w tym samym czasie.

Jak długo trwa zabieg plastyki pochwy ?
To zależy od rozległości zabiegu, średnio 40 min.

Kiedy można powrócić do seksu po zabiegach ?
Po około 6 tygodniach następuje pełne wygojenie i można rozpocząć współżycie.

Czy plastyka pochwy i inne zabiegi ginekologii estetycznej mogą być przeprowadzane równolegle z innymi zabiegami z zakresu chirurgii estetycznej takimi jak liposukcja, powiększanie piersi, korekcja powiek ?
Tak jest to możliwe po konsultacji z chirurgami plastycznymi wspólpracującymi z CDT Medicus.

Nadżerka szyjki macicy – czy to poważny problem ? Jak z nią postępować ?
Nadżerka (ektropia, ectropion) części pochwowej szyjki macicy jest to zmiana, której geneza jest wieloczynnikowa. Morfologicznie i makroskopowo na tarczy części pochwowej szyjki macicy stwierdzamy zamiast nabłonka wielowarstwowego płaskiego, który powinien pokrywać tarczę części pochwowej różne formy morfologiczne błony śluzowej kanału szyjki macicy - zmiana najcześciej ma charakter fizjologiczny i nie wymaga leczenia.
Nadżerka części pochwowej szyjki macicy jest jedną z najczęstszych zmian rozpoznawanych u kobiet. Występuje u co czwartej kobiety. Nadżerka może być następstwem zmian zapalnych, poporodowych lub występować jako tzw. nadżerka wrodzona. Nadżerka może być bezobjawowa , albo klinicznie objawia się krwawieniem kontaktowym (po stosunku płciowym) lub upławami (patologiczną, obfitą wydzieliną z pochwy), które mogą powowdować zmianę pH pochwy z fizjologicznie kwaśnego 3.8-4.5 na zasadowe, które sprzyja wzrostowi nieprawidłowej flory bakeryjnej.
Nadżerkę rozpoznaje się podczas oglądania szyjki we wziernikach w trakcie badania ginekologicznego.
Bezobjawowe nadżerki, przy prawidłowym wyniku badania cytologicznego nie wymagają leczenia.
Leczenie nadżerek objawowych polega na zniszczeniu nabłonka gruczołowego tworzącego nadżerkę najczęściej na drodze laseroterapii, elektro- lub kriokoagulacji.

Mięśniaki macicy – czy zawsze tylko operacja ?
Mięśniaki to nowotwory łagodne, wywodzące się z włókien mięśniowych macicy. Osiągają różne rozmiary, od bardzo małych do wielkości głowy dorosłego człowieka. Mogą występować pojedynczo bądź jako mięśniaki mnogie, bardzo licznie. Mięśniaki macicy są chorobą dotyczącą do 35% kobiet w różnym wieku. Mięśniaki rozpoznaje się podczas badania ginekologicznego, a obecnie coraz częściej w trakcie badanie USG, które umożliwia rozpoznanie nawet bardzo małych, podśluzówkowych mięśniaków.
Nie wszystkie mięśniaki wymagają leczenia operacyjnego. Mięśniaki, które nie dają dolegliwości bólowych, nie powodują nieprawidłowych krwawień macicznych i nie wykazuja szybkiego wzrostu nie wymagają leczenia a jedynie obserwacji polegającej na wykonywaniu co 6 mcy badania USG sondą dopochwową.
Leczenie mięśniaków polega na ich operacyjnym wyłuszczeniu na drodze laparotomii (otwarcie powłok brzucha) lub laparoskopii. Mięsniaki zlokalizowane w jamie macicy i podśluzówkowe leczymy histeroskopowo wprowadzając t.z.w. resektoskop przez pochwę i szyjkę macicy do jamy macicy. W sytuacji, gdy pacjentka zakończyła okres reprodukcyjny optymalnym sposobem leczenia jest wycięcie trzonu lub całej macicy. Należy zaznaczyć, że wyłuszczenie mięśniaków nie gwarantuje, iż pacjentka nie będzie miała mięśniaków w przyszłości- u ok. 25% pacjentek dochodzi do ponownego pojawienia się schorzenia.
Alternatywą dla leczenia chirurgicznego może być w niektorych przypadkach, coraz częściej stosowana obecnie, terapia farmakologiczna.

Endometrioza – podstępna choroba...
Endometrioza, zwana także gruczolistością, jest chorobą polegającą na występowaniu skupisk komórek endometrium t.z.n. błony śluzowej macicy poza jamą macicy. Istota choroby związana jest z faktem, że fragmenty śluzówki macicy, występujące np. w zagłębieniu odbytniczo-macicznym (podobnie jak w każdym innym miejscu, takim jak np.: ściana jelit, mięsień macicy, ściana pęcherza moczowego, skóra, rana pooperacyjna) podlegają takim samym zmianom hormonalnym jak śluzówka jamy macicy, a więc cyklicznemu rozrostowi, krwawieniu i złuszczaniu. Powoduje to bóle, dyspareunię (bolesne stosunki płciowe), a także wtórne zrosty w jamie brzusznej, mogące doprowadzić do niedrożności jajowodów i niepłodności. W diagnostyce endometriozy, obok badań nieinwazyjnych: ginekologicznego i ultrasonograficznego, najistotniejszym jest badanie laparoskopowe podczas którego można usunąć patologiczne zmiany pierwotne czyli ogniska endometrialne jak też spowodowane przez endometriozę zrosty bedące powodem bólu, bolesnego współżycia czy też niepłodności mechanicznej.

Torbiel jajnika – jak diagnozować i jak leczyć ?
Torbiel jajnika jest jedną z częstszych zmian opisywanych w patologii ginekologicznej. Wśród torbieli wyróżnia się: torbiele surowicze, śluzowe, jedno i wielokomorowe, o grubej lub cienkiej ścianie w badaniu USG z endo- lub egzofitami i.t.d.
W oparciu o ich obraz ultrasonograficzny i badanie Dopplerowske przepływów naczyniowych można z dużą czułością oceniać je pod kątem ryzyka onkologicznego.W zależności od pochodzenia torbiel może być w rozumieniu potocznym, zmianą łagodną (np. nie pęknięty pęcherzyk Graafa, tzw. przetrwały pęcherzyk Graafa), przetrwałe ciałko żółte ale może również stanowić zmianę złośliwą (rak jajnika). Dlatego dla rokowania i leczenia bardzo istotne jest wczesne rozpoznanie. Torbiel jajnika jest zmianą, która klinicznie może objawiać się zaburzeniem cyklu miesiączkowego, krwawieniem z dróg rodnych poza terminem miesiączki, bólem podbrzusz o różnym nasileniu. Często jest to zmiana bezobjawowa, wykrywana przypadkowo podczas badania ginekologicznego lub badania USG.
Aktualne Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego zalecają wykonanie badania stężenia antygenu Ca-125 co według niektórych doniesień może być pomocne w odróżnianiu zmian łagodnych od podejrzanych onkologicznie jednak należy mieć na uwadze fakt podwyższonych stężeń tego antygenu w przebiegu stanów zapalnych o różnej lokalizacji, endometriozy, u palaczek tytoniu.
W przypadku torbieli czynnościowych, związanych z cyklem płciowym często jedynym postępowaniem jest obserwacja i wykonanie ponownego badania USG po miesiączce. W przypadku utrzymywania się zmiany podejmuje się próbę, około 2 mce leczenia hormonalnego najczęściej tabletkami antykoncepcyjnymi co blokuje wydzielanie FSH czynnika odpowiedzialnego za ich wzrastanie. Brak efektu leczenia hormonalnego lub objawy związane ze skrętem torbieli są wskazaniem do leczenia operacyjnego , które najczęściej polega na wykonaniu laparoskopii i wyłuszczeniu zmiany z jajnika.
Zwłoka w leczeniu torbieli, w których dochodzi do skrętu ich szypuły może doprowadzić do martwicy przydatków a w konsekwencji być powodem ich usunięcia.